Αν ζούμε όντως σε μια προσομοίωση, τότε τι νόημα έχει οτιδήποτε; Γιατί να συνεχίσουμε τις ζωές μας;
Υπάρχουν αρκετοί λόγοι γι' αυτό. Όπως έχουμε αναφέρει, βρισκόμαστε εδώ για κάποιο λόγο - ο καθένας από εμάς έχει επιλέξει να εισέλθει σε αυτή την πραγματικότητα, να γεννηθεί σε μια εντελώς νέα ζωή χωρίς να γνωρίζει τίποτα για οτιδήποτε άλλο. Αυτός είναι σίγουρα ένας λόγος. Ακόμη και αν δεν γνωρίζουμε, και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε το γιατί, εμείς οι ίδιοι έχουμε επιλέξει να είμαστε εδώ.
Ένας άλλος λόγος είναι ότι η ζωή είναι απλά υπέροχη. Ακόμη και όταν πιστεύουμε ότι βρισκόμαστε σε μια προσομοίωση, μπορούμε ακόμα να βλέπουμε την ομορφιά της ζωής, και εμείς οι ίδιοι συμβάλλουμε σε αυτή την ομορφιά με την απόφασή μας να έρθουμε εδώ και να γίνουμε μέρος της.
Όπου κι αν κοιτάξουμε, μπορούμε να δούμε ομορφιά. Ένα κύμα που συντρίβεται σε μια αμμώδη παραλία μια καυτή καλοκαιρινή μέρα. Το θρόισμα των φύλλων μια ανεμώδη φθινοπωρινή μέρα. Τα ψηλά χιονοστιβάδες που καλύπτουν τη γη, που έχει και πάλι πέσει σε προσωρινό θάνατο.
Και η άνοιξη, η εποχή που η φύση ζωντανεύει ξανά! Οι πρώτες λεπίδες χόρτου, τα πρώτα λουλούδια, τα πρώτα έντομα, τα πρώτα τραγούδια των πουλιών.
Για να μην αναφερθούμε στην καθημερινή μας ζωή. Συναντάμε άλλους ανθρώπους, περνάμε χρόνο μαζί τους, εργαζόμαστε για να προωθήσουμε τους κοινούς μας στόχους. Γελάμε, κλαίμε, αγαπάμε. Αντιμετωπίζουμε θλιβερές αναποδιές και στιγμές τέλειας ευτυχίας.
Όλα αυτά, και πολλά άλλα, αλλά για να τα βιώσουμε πραγματικά, πρέπει να είμαστε παρόντες σε αυτά. Πρέπει να έχουμε επίγνωση του εαυτού μας και τους άλλους, και να κατανοήσουμε ότι είμαστε ένα.
Διότι αυτή είναι η πραγματική μας πραγματικότητα. Η επαφή μας με τους άλλους - άλλους ανθρώπους, άλλα ζώα, τα φυτά, τη γη, και την ίδια την ύπαρξη - είναι η πραγματικότητα που έχει σημασία. Ακόμα και αν ζούμε σε μια προσομοίωση, το γεγονός ότι το βιώνουμε και το πράττουμε αυτό μαζί με άλλους, είναι αυτό που έχει νόημα.
Όλοι μας έχουμε ανεξάρτητα επιλέξει να έρθουμε σε αυτή την πραγματικότητα, καθένας για να εκπληρώσει τον δικό μας σκοπό και για να εκπληρώσουμε μαζί το σκοπό για τον οποίο έχουμε δημιουργήσει αυτή την πραγματικότητα.
Είναι τόσο σημαντικό, που συνειδητά ερχόμαστε σε αυτή την πραγματικότητα ξανά και ξανά, για να ζήσουμε την κάθε μας ζωή εδώ όσο το δυνατόν πιο παρόντες και ολοκληρωμένοι μπορούμε.
Η ώρα του θανάτου - όταν μπορούμε να την επιλέξουμε οι ίδιοι - έρχεται μόνο όταν έχουμε εκπληρώσει το δικό μας σκοπό και έχουμε κάνει ό,τι μπορούμε για το σκοπό της πραγματικότητας, ή αν έχουμε πραγματικά χάσει όλες μας τις ευκαιρίες γι' αυτά.
Μέχρι τότε - ας ζήσουμε τη ζωή στο έπακρο! Ας βρούμε τον εαυτό μας, ας είμαστε παρόντες και ας κάνουμε το καλύτερο! Ας βρούμε ο ένας τον άλλον, ας εξερευνήσουμε, ας χτίσουμε, ας κοινωνικοποιηθούμε, ας αγαπήσουμε και ας αναπαραχθούμε!
Ας έχουμε επίγνωση ότι κάθε στιγμή μπορεί να είναι η τελευταία μας και να ζούμε ανάλογα. Και ας μην αφαιρέσουμε ποτέ από τους άλλους τη ζωή τους, τις ευκαιρίες τους να εκπληρώσουν τον δικό τους σκοπό ή το νόημά τους.