Jaki sens ma strach, jeśli żyjemy w symulacji? Gdyby ktoś wierzył w realność symulacji, dlaczego miałby się czegokolwiek bać i dlaczego nie zacząłby zachowywać się całkowicie nieodpowiedzialnie?
Warto pamiętać, że nawet jeśli żyjemy w symulacji, rzeczywistość, której doświadczamy, jest dla nas całkowicie realistyczna, dopóki tu jesteśmy. To, co zostało zrobione, nie może zostać cofnięte, czas nie może być odwrócony, a tego samego życia nie można rozpocząć na nowo.
Jeśli tutaj popełniamy głupstwa lub złośliwości, musimy również ponieść ich konsekwencje tutaj, a te konsekwencje są tak samo realne jak wszystko inne w rzeczywistości, której doświadczamy.
Oczywiście możemy naiwnie myśleć, że w symulacji nic nie ma znaczenia i że możemy robić, co chcemy, a jeśli sprawy pójdą źle, zawsze możemy uciec do prawdziwej rzeczywistości, Arkhe, poprzez śmierć doświadczoną tutaj.
Jednak jak zauważyliśmy wcześniej, sens w tym życiu wynika z faktu, że wybraliśmy przybycie do tej rzeczywistości z jakiegoś szczególnego powodu. Zrobiliśmy to, wiedząc, że są tu inni podobni do nas, którzy podjęli tę samą decyzję, każdy z własnych powodów.
Więc jeśli zaczniemy zachowywać się bez lęku, jakby nic nie miało znaczenia, ponieważ jesteśmy jedynie w symulacji, faktycznie zdradzamy cel, dla którego przybyliśmy tutaj. A jeśli w dodatku skrzywdzimy innych, możemy przeszkodzić sobie nawzajem w realizacji własnych celów, dla których tu przybyliśmy.
Nie możemy również zapominać, że nasze istnienie w tej symulowanej rzeczywistości z pewnością ma jakiś koszt również w Arkhe. Dostęp do symulacji mógł nas coś kosztować, a nawet jeśli nie, to czas, który tu spędzamy, to czas, którego nie mamy do dyspozycji w Arkhe.
Jeśli więc zmarnujemy nasze życie tutaj, marnujemy czas i wszelkie potencjalne inne koszty w Arkhe, jakie by one nie były.
Nie przybyliśmy tu jednak, by się bać. Przybyliśmy tu, aby żyć, a jeśli się boimy, nie możemy naprawdę żyć.
Brak lęku nie oznacza nieodpowiedzialności. Odpowiedzialność wynika z sensu, celu i miłości. Traktujemy się nawzajem dobrze, ponieważ chcemy być dobrze i w ten sposób najlepiej realizować swoje, a być może także wspólne, cele.
Brak lęku oznacza odwagę do życia, a konkretnie odwagę do życia w sposób odpowiedzialny. Odwaga to romans z nieznanym. Odwaga to poczucie i ponoszenie odpowiedzialności.
Nie bój się, lecz żyj. Kiedy przestajesz się bać, Twoje stare ja umiera i rodzi się na nowo w tym życiu. Pamiętaj, by umrzeć, zanim umrzesz.