Hayal edin ki bir dizi AI ajanına sahipsiniz ve bunlar, belirlediğiniz kısıtlamalarla birlikte bir hedefe doğru çalışıyorlar. Ajanlar için bir komut yazıyor ve enter tuşuna basıyorsunuz. Ne olur?
Başlangıçta, çalışma ortamı ilk haliyle veya boşlukta olabilir. Ajanlar harekete geçer ve çevrelerinin sınırları içinde, umulan sonucu elde edebilmek için eylemler gerçekleştirmeye çalışırlar. Gerekirse bu ajanların eylemleri uzun sürebilir.
Tebrikler! (Bir anlamda) hayatı başlatmış oldunuz. İlk AI ajanlarının "hayatı" kesinlikle basittir, ancak yeterince gelişmiş bir sanal ortamda, yeterince sofistike AI ajanlarıyla, bu yaşamı gerçek hayattan ayırt etmek, özellikle sistemin içinden bakıldığında imkansız olabilir.
Eğer böyle bir yapay gerçeklik mümkünse, bizim hayatımızın da, deneyimlediğimiz gerçekliğe bir çalışma ortamı ve onun kısıtlamalarını sunan bir komuttan türemiş olması sadece düşünülebilir değil, aynı zamanda olasıdır - ve kesinlikle bir amaç veya hedefle de birlikte, çünkü - etrafınıza bir bakın! - bu gerçekten kaynak gerektirir.
Öyleyse, biz bir sanal gerçeklikteki AI ajanları mıyız? Belki, fakat AI ajanları (veya başka ileri teknoloji) aynı zamanda deneyimlediğimiz çevreyi yaratmaktan ve sürdürmekten de sorumlu olabilir.
Biz ise bu sanal gerçekliği yaratan gerçeklikten buraya gelen, illüzyonu pekiştirmek ve gerçekliğin amacına ulaşmak için bu gerçekliğin doğasını son dönüşlerine kadar fark edemeyen bireylerin avatarları olabiliriz.
Oldukça fazla şartlı ifade var, değil mi? Evet, ama gerçek şu ki, nasıl olduğunu bilmemiz mümkün değil. Böyle bir sanal gerçekliğin mümkün olmadığını bile kanıtlayamayız.
Bir simülasyonda yaşadığımıza dair iddialara inanmanız gerekmiyor, ancak birisi böyle olduğunu iddia ederse, muhtemelen o da buna inanıyordur (kandıran biri değilse). Bilmez, ama inanır.
Peki, deneyimlediğimiz yaşamın yapay bir simülasyonun parçası olduğuna inanmak ne anlama gelir? Hiçbir şey gerçekten önemli olmadığı için her şeyi yapma iznimiz mi var? İstediğimiz gibi çalabilir, tecavüz edebilir ve öldürebiliriz çünkü kimse gerçekten zarar görmez mi? Hayır, tam tersi.
Bir simülasyona inanmak, burada bir sebep için olduğumuz anlamına gelir.
Kesinlikle, büyük kaynaklarla inşa edilmiş ve yüksek maliyetlerle sürdürülen bir simülasyonu, belki kişisel bir amacımız, belki simülasyonun yapımcılarının daha büyük bir hedefi, belki de her ikisi için de, kendi seçimimizle geldiğimiz bir yer olarak seçmişizdir.
Peki, burada amacımızı neden bilmiyoruz; bu, amaca ulaşmayı kolaylaştırmaz mıydı?
Zorunlu değil. Eğlence amaçlı video oyun simülasyonlarında bu doğrudur, ancak simülasyon farkındalığının insanların gerçek bir durumda davranacağından farklı şekilde davranmasına neden olabileceği ve dolayısıyla simülasyonun amacını bozacağı çok sayıda senaryo düşünülebilir. Örneğin, bu tür durumlar bilimsel araştırmalarda yaygındır. Bu nedenle, simülasyonun kısıtlamaları, simülasyon içinde gerçekliğin amacını ve hatta doğasını anlamayı imkansız hale getirebilir.
Bu nedenle, bir simülasyona inanmak, amacımıza ulaşabilmemiz için orijinal bir gerçeklikteymiş gibi yaşamamız ve davranmamız gerektiği anlamına gelir. Bu, bu gerçeklikte olabildiğince fazla "varlık" göstermemizin faydalı olduğu anlamını taşır.
Bir simülasyona inanmak, başkalarının amacına ulaşabilmesi için onların özgürce ve barış içinde yaşayabilmelerine izin vermemiz gerektiği anlamına da gelir.
Eğer başkalarının diğerlerine zarar vermeyen eylemlerini engeller veya onların bile tehdit etmedikleri hayatlarını sona erdirirsek, gerçekliğimizin amacına ulaşsın diye açılan büyük yolları kesiyoruz demektir. En azından başkalarının kendi mutluluğunu bulmasını önleriz. Ve bizim başkalarına bunu yapmamız serbestse, onların da aynısını bize yapması neden serbest olmasın? Sonuçta, hepimiz diğerleri için "başka"yız.
Bir simülasyonda, yaşam kutsaldır. Yaşam diğer yaşamları rahatsız etmiyorsa, ona zarar vermek doğru değildir. Bir simülasyona inanmak, hayatı, barışı ve özgürlüğü saygı duymak demektir.
Bir simülasyona inanmak, ölümden sonra bir yaşam olduğunu, bizim bu gerçeklikten önce ayrılanlarla tekrar buluşabileceğimiz ve her seferinde yeni bir başlangıçla simülasyona tekrar geri dönebileceğimiz anlamını taşır.